Gefeliciteerd Pa !

Uitgerekend op deze dag verschijnt er weer eens een bericht van de Argo, en wat voor 1, een heeeeeele lange.

Dus bij deze Pa, van harte met je 89^e. wat een respectabele leeftijd. En hopelijk nog vele jaren te gaan.

Er zijn in de tussentijd veel vele mijlen voorbij gegaan en momenteel laveren we door de Ria’s van Noord Spanje. Prachtig gebied waar Edith ons morgen voor een klein weekje gaat versterken, uiteraard vergezeld van een scheepslading onderdelen in haar koffer?.
Waar waren we gebleven? Oh ja, Yarmouth, Isle of Wight, marifoon antenne.

Die is de dag erná gekomen, en hebben dezelfde dag gepoogd om deze op de mast te plaatsen. Nu ben ik van nature niet heel angstig aangelegd, maar op 20 meter hoogte aan een touwtje hangen bij windkracht 4 ging me op dat moment toch nét iets te ver.

Dus halverwege weer afgedaald naar dekniveau en de dag erna (vrijdag)met een vriendelijk briesje in de morgenzon de klus geklaard.
Dezelfde dag nog vertrokken uit Yarmouth, en vol goede moed, óp naar het westen waar we de Needles vanaf zee konden bekijken.

We gingen heerlijk met zo’n 15-20 knopen wind richting Swanage waar we bijna waren maar opeens een grote knal hoorden. De schoothoek van het grootzeil was losgekomen uit z’n knoop ( die nota-bene ook nog vastgenaaid zat) en wapperde heen en weer dat het een lieve lust was. Tijdens dat wapperen is de schoothoek, welke een behoorlijk zwaar keerblok bevat zo hard op het zeil zelf terecht gekomen dat deze er een gat van 1-1/2 meter in sloeg.

Snel alles binnengehaald en het laatste stukje op de motor naar de baai van Swanage, alwaar we voor anker gingen. Lang verhaal kort….. zeil kapot, Zeilmaker gevonden in Pool, een plaats vlakbij. Deze hebben we gebeld en maandag konden we terecht met ons kapotte grootzeil om te zien of deze nog te repareren was. Niet dus, hij was te vér heen. Dit bedrijf heeft dus in 4 dagen tijd een fonkelnieuw zeil voor ons gemaakt. Wij hebben ons intussen goed vermaakt in en om Pool waar we wederom op het anker lagen. Die vrijdag ochtend kwam het nieuwe zeil welke we gelijk aangeslagen hebben. Het past perfect! (we hebben de maten wat aangepast zodat er nu meer ruimte is voor een degelijke knoop die wél goed blijft zitten).
Weer een week verder en geen steek opgeschoten maar wel volop genoten van het (eerlijk is eerlijk) onverwacht mooie zuid-Engeland.
Langzaam knapt het weer ook wat op, de ergste kou hebben we nu wel gehad en de zon laat zich steeds meer zien.
Het is 29 juni en we komen met ons nieuwe zeiltje rond 21u aan in Dartmouth, een idyllisch plaatsje aan de rivier, je raadt het al, de Dart.

Daar hebben we 2 nachtjes doorgebracht in de haven van “Noss on Dart” alvorens weer verder te gaan.
Enige frustratie is op die 1e juli van ons af gevallen. We hebben al die tijd nog geen dolfijn gezien, terwijl we weten dat ze er wél moeten rondzwemmen. En ja hoor, net als je er niet meer zo op let zitten ze ineens met zijn 6-sen tegelijk rondom de boot te spelen. Wat een fantastisch gezicht om dit voor het eerst mee te maken.  Vergezeld van de dolfijnen koersen we af op Plymouth.

Daar zoeken we uiteraard weer een plekje om ons anker te laten vallen, we vinden een mooi stukje aan de noordkant van de grote baai van Plymouth waar volop gezwommen wordt door lange afstand-zwemmers. Na een klein uurtje komt ineens de reddingsbrigade om ons heen circelen, achtereenvolgens de politie te water. En kort daarna zelfs een helikopter boven ons.  Wat blijkt, op het moment dat we ons anker lieten vallen is een duiker zoekgeraakt. Heel triest allemaal, de duiker is uiteindelijk midden in de nacht gevonden. We waren eerlijk gezegd wél blij dat ons anker er niets mee te maken had.

Na Plymouth city én de voetbaldames van Engeland te hebben bekeken in de pub zijn we na 2 dagen weer verder gegaan. Weer vergezeld van dolfijnen zetten we koers naar Falmouth waar we op 3 juli de halve finale kijken van de NL voetbaldames tegen Zweden. We hadden een eigen kamer gekregen in de bovenverdieping met een groot beeldscherm. Hier blijven we een dag of 6, waarvan de laatste 2 in de haven. We hebben de voorbereidingen getroffen voor de grote oversteek over de golf van Biskaje en hebben qua wind een rustig weervenster getroffen. De dag na de Voetbalfinale van de dames tegen de VS ( 2^e van de wereld is toch een bijzonder mooi resultaat) verlaten we Falmouth en definitief ook Engeland om via de golf in Noord-Spanje uit te gaan komen.

In het volgende bericht daarover meer.
Tot dan.