ROMA-reis wordt OMA-reis

In ons vorige blog schreven we dat we voor 2 maanden (half februari tot half april) terug zouden gaan naar Nederland voor de geboorte van het kindje van Nadia; uiteindelijk werden dit er 7 maar daarover hieronder meer:

Het is nu intussen eind december. Dik anderhalf jaar na onze vertrekdatum uit Nederland met Argo en dik een halfjaar na ons laatste bericht: hooooooogste tijd voor een nieuwe blog!

Carnaval en nog mooier, de verjaardag van mijn moeder op 23 februari hebben we in normale omstandigheden nog mee mogen maken. Ze was heel blij met de kaars.

Gefeliciteerd Ma.

Ook heel leuk was dat we het verjaardagsfeestje/housewarmingparty van Jesper en zijn vriendin Robbin mee konden vieren! Dit werd op dezelfde dag gevierd.

Nadia (Marieke’s dochter) is op 21 maart bevallen van een prachtige zoon Noah, ook dit is allemaal goed gegaan. Moeder en kind blaken van gezondheid. Marieke heeft een aantal weken bij hen ingewoond, genoten van, en geholpen bij de verzorging van moeder en kind terwijl ik op de oude vertrouwde zeilboot, de “La Femme Trois II” in Huizen verbleef om het Corona risico zo klein mogelijk te houden.

Nieuwbakken Oma met haar kleinkind. plaatje!

De verjaardag van mijn eigen dochter Edith kon helaas niet echt gevierd worden, maar ik kon er, met gepaste afstand, toch even naartoe om haar te feliciteren. (en stiekem te knuffelen.
Marieke en ik zijn ook vaak bij Marieke’s moeder in Goes geweest, beetje geholpen met wat huishoudelijke klusjes en even van het land- en zee leven proeven. Ook haar verjaardag konden we vieren in de tuin in Goes op gepaste afstand, evenals de verjaardag van Marieke’s goeie vriendin Ellie en mijn eigen verjaardag. Verder vertoefden we veel op, de ouwe trouwe  “La Femme Trois II” en maken we er het beste van. De zomer komt er aan!

Ouwe trouwe La Femme Trois-II (LFT-I is reeds 20 jaar geleden verkocht. dat was een Jouet – Sherrif)

Corona hield aan en de mogelijke opening van het luchtruim naar Suriname werd telkens verder vooruit geschoven. Het werd Pasen en er was nog niet veel veranderd, Corona ging lekker z’n gang, en de wereld leek voor een groot deel van Nederland op slot en stil te staan.
Het werd al wat minder koud, en omdat ik toen nog alleen op de LTF-II vertoefde (Marieke verbleef bij haar dochter en kleinkind) ben ik voor de eerste keer dit jaar gaan zeilen met de LFT-II.
Wat is het toch een superfijn zeilbootje. Een beetje wind en ze gaat. Veel wind, en ze gaat ook!
In een half dagje van Huizen naar Nijkerk gezeild, aldaar het inmiddels aan het vervallen vluchthaventje ingegaan. Kon nog maar net de kant op komen. Alle planken van de steigers zijn weggehaald en je kunt alleen nog maar op de balken lopen. En dan tussen de begroeiing de kant op springen. Maakt allemaal niets uit, als we er maar komen. Heerlijk gewandeld en genoten van de rust. Normaal gesproken zou het met zulk mooi weer met de paasdagen giga-druk zijn met wandelaars. Maarrrr, iedereen werd verzocht binnen te blijven, en daar werd keurig gehoor aan gegeven. De lucht was ook onzettend mooi en strak blauw.
Het water was echter nog maar rond de 9 grdn, dus heel erg lang zwemmen zat er niet in, dan maar wat korter. Daar kikker je pas echt van op.

Zoek de boot

Eind mei zijn we, toen het mooi weer was, een paar weken richting het Noorden gezeild en hebben een strooptochtje gehouden door Friesland. Op jacht naar een nieuwe Genua (groot voorzeil).
We hadden al een ruwe offerte van een zeilmakerij uit Kats en wilden toch wat meer info en prijzen zien. De rit door Friesland was fantastisch leuk.

Ouderwets met de helmstok

Uiteindelijk bij Harlingen de Waddenzee opgegaan om dezelfde dag via het Kornwerderzand weer op het IJsselmeer terecht te komen en later via Lelystad, de Markerwadden en Pampus weer richting thuishaven Huizen te gaan. We hadden echt een heerlijk vakantiegevoel.

zó smal, hier moet je geen tegenligger tegenkomen. ( Wergea, Friesland)

Bij terugkomst ben ik aan het werk gegaan bij Forté, daar moest tijdelijk een plaatsje ingevuld worden. Even werken is goed voor de moraal en de kas. Marieke is aan het werk gegaan bij de Coronatestlijn. Zij plande mensen met klachten in voor een pcr test in een Nederlandse teststraat. Deze periode verbleef zij in Goes bij moeder Matty.

In de tussentijd waren we al aan het bellen, mailen en online formulieren invullen gegaan om te kijken of wij als uitzonderingsgevallen terug mocht naar Suriname. Eind juli mee begonnen. Na een aantal weken en een hoop instanties verder mochten we dan eindelijk mee met een repatriëringsvlucht van de SLM. Op 8 september gingen we de lucht in, compleet met goedgevulde koffers en mondkapjes op. De week ervoor hebben we ook een groot houten krat op zeevracht naar Paramaribo gezet. Deze bevatte o.a. ons nieuwe voorzeil, 3 extra zonnepanelen, een nieuw gasfornuis en zo nog het e.e.a.

Doe mij maar een kratje Marieke. met een beetje Forté erbij

In de tijd dat ik bij Forté aan het werk was is mijn moeder geopereerd en heeft een nieuwe pacemaker gekregen. Ik heb daar een paar weken gelogeerd en hen mogen helpen met de dagelijkse dingen als boodschappen doen, koken en de was. Blij dat ik dit heb kunnen doen voor hen. Pa is daarna ook weer verjaard, hij is 90 geworden, Corona was wat milder in NL en een feestje mocht gegeven worden. Zolang iedereen maar een beetje afstand hield. Het is allemaal super gelopen en mijn ouders kunnen terugkijken op een zeer geslaagd feest.

En joepie!!!!, we mogen dus weer terug naar Argo! Zij lag daar al die maanden ongebruikt aan de steiger en daar worden boten over het algemeen niet beter van…
Op naar SU met onze verse Visa op de telefoons.

wat heeft u in uw bagage mevrouw?

Naar Suriname met Air Belgium.. Da’s vragen om problemen!

Hoe dat allemaal verlopen is volgt in ons volgende bericht. ..

Geschreven en gepost op 29-12-2020 door Ronald